W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Szczegółowe informacje znajdują się w POLITYCE PRYWATNOŚCI I WYKORZYSTYWANIA PLIKÓW COOKIES. X
YOCHI

Artykuły

Zapomnieć „na zawsze” boimy się najbardziej

2022-08-29 14:56:59
Zapomnieć „na zawsze” boimy się najbardziej

Zapomnieć zdarza się każdemu, ale zapomnieć „na zawsze”? Tego boimy się najbardziej! Czy otępienie to choroba wieku starszego, czy młodsi mogą czuć się bezpiecznie? A choroba Alzheimera? Czym różni się od demencji i kogo najczęściej atakuje? O odpowiedzi na te pytania poprosiliśmy Marka Sobczyńskiego, znanego konińskiego lekarza neurologa.


– Panie doktorze, mówiąc demencja myślimy „starość”. Kiedyś nawet na zapominanie mówiło się „skleroza”.

– Demencja to nie starość. Określenie demencja starcza również jest nieprawidłowe, ponieważ sugeruje, że istotą choroby jest wiek. Rzeczywiście wraz z wiekiem narastają czynniki ryzyka otępienia i faktycznie odsetek pacjentów z zespołem otępienia zwiększa się stopniowo w coraz starszych grupach wiekowych, ale przecież wiek to nie choroba. Skleroza natomiast jest określeniem potocznym, obecnie chyba już bardziej humorystycznym. Oznacza miażdżycę naczyń, która prowadzi do przewlekłych zmian niedokrwiennych w mózgu i wynikających z tego problemów z pamięcią.

– Co to jest konkretnie demencja? Kto najczęściej choruje i w jakim wieku? Jakie są najczęściej czynniki ryzyka?


– Otępienie (demencja) jest stanem chorobowym wynikającym z uszkodzenia mózgu, prowadzącym do postępującego upośledzenia funkcji intelektualnych, zaburzeń funkcji poznawczych. Prościej mówiąc, u osoby z otępieniem pojawiają się problemy z koncentracją, pamięcią, narasta spowolnienie myślenia, dołączają zaburzenia zachowania. Choroba w końcu całkowicie uniemożliwia samodzielne funkcjonowanie pacjenta. Demencja nie jest chorobą samą w sobie – do otępienia może dojść z różnych przyczyn, np. w wyniku choroby Alzheimera, udaru mózgu, poważnego niedotlenienia czy też urazu, a w związku z tym, czynniki ryzyka są związane z rodzajem otępienia. Dla otępienia alzheimerowskiego są to m.in.: starszy wiek, płeć żeńska, współistniejąca cukrzyca, niskie wykształcenie, posiadanie członka rodziny z tą chorobą, a w przypadku otępienia naczyniopochodnego dodatkowo np. wysoki poziom cholesterolu, nadciśnienie tętnicze, zaburzenia rytmu serca czy palenie papierosów.

– Choroba, której boimy się najbardziej, to choroba Alzheimera. Jakie czynniki odpowiadają za jej powstawanie? Czy możemy tu mówić głównie o genetyce? „Dziadek chorował, matka, czy ja też będę”?

– Choroba Alzheimera jest najczęstszą przyczyną otępienia i odpowiada za 60-80 proc. przypadków demencji. Zapadalność na tę chorobę (tak jak i każdego rodzaju otępienia) rośnie z wiekiem i ogólnie przyjmuje się, że podwaja się co niecałe 5 lat – dla grupy wiekowej 65-70 lat wynosi 1,5 proc., a po 80. roku życia ponad 30 proc. Większość zachorowań na chorobę Alzheimera to tak zwane przypadki sporadyczne, czyli niezwiązane z występowaniem rodzinnym. Stanowią one ponad 95 proc. wszystkich zachorowań. Jedynie ok. 2-5 proc. przypadków choroby Alzheimera jest uwarunkowana genetycznie, a więc się dziedziczy, przy czym ryzyko odziedziczenia choroby Alzheimera po matce jest o wiele większe niż po ojcu. Tak zwana rodzinna postać choroby Alzheimera z reguły ma wcześniejszy początek – jeszcze przed 60. rokiem życia i cięższy przebieg. Do tej pory zidentyfikowano trzy geny odpowiadające za rodzinną postać choroby Alzheimera (PSEN 1, PSEN 2 i APP). Znaleziono również „gen podatności’’, który zwiększa ryzyko wystąpienia choroby Alzheimera, ale nie przesądza o zachorowaniu (APOE).

– Dziękuję za rozmowę.

Zapomnieć „na zawsze” boimy się najbardziej
Zapomnieć „na zawsze” boimy się najbardziej

Śledź nas na