Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.
– Jesteśmy narodem, który doświadczył ogromnej biedy, wojen, uchodźctwa! Słuchajmy opowieści naszych dziadków, których też nikt nigdzie nie zapraszał. Wielu ginęło z głodu, mrozu, od kul, opamiętajmy się! – apeluje Damian Kruczkowski, dyrektor Miejskiej Biblioteki Publicznej w Koninie, który wraz z całą załogą włączył się w akcję pomocy dla uchodźców z granicy polsko-białoruskiej zainicjowaną przez radną miejską Barbarę Musiał.
Dzisiaj, jutro, w sobotę oraz poniedziałek, w godzinach otwarcia biblioteki (a nawet jeszcze przed otwarciem), można przynosić rzeczy, które choć trochę pozwolą ulżyć w cierpieniu marznących w lasach uchodźców. Potrzebne są ciepłe ubrania, kurtki, czapki, skarpety (najlepiej z czystej wełny i nieprzemakalne), środki higieny, izotoniki, odżywcze batony, orzechy, daktyle, podpaski, a także koce termiczne.
– Życzliwa osoba udostępniła mi busa, chciałabym, aby do poniedziałku został zapełniony po sam sufit – mówi Barbara Musiał, inicjatorka zbiórki. – Liczę na waszą empatię, współczucie, współistnienie, partnerstwo w człowieczeństwie. Są to duże słowa, ale wyobraźmy sobie nasze dzieci marznące w nocy w lesie.
Radna zamierza przekazać dary PCK w Białymstoku, którzy rozdysponują je potrzebującym.
– Odpowiedzieliśmy na apel radnej Barbary Musiał, bo było to dla nas oczywiste, że tak trzeba postąpić – dodaje Damian Kruczkowski. – I już teraz chciałbym uprzedzić głupie komentarze, które mogą się pojawiać w sieci, i już się pojawiają. Świadczą o tym, że ogromna część naszego społeczeństwa nie zdaje egzaminu z ludzkości, humanitaryzmu. A przecież żyją jeszcze dzieci, które były uchodźcami w czasie II wojny światowej, żyją dzieci, które są bohaterami wspaniałej książki, polecam ją w bibliotece „Druga ojczyzna”, kiedy Stalin zezwolił na wywóz polskich dzieci ze Związku Radzieckiego, a przygarnął je maharadża. Nie musiał, ale tak trzeba było, bo tak dyktowało mu serce. 200 dzieci znalazło nowy dom. Sytuacja była bardzo podobna do obecnej, bo tamte dzieci też umierały. Jeśli jest zagrożone życie ludzkie, to naszym obowiązkiem jest je pomóc ratować. I komentarze typu „nie myśmy ich tam przyprowadzili, niech się nimi zajmą ci, którzy ich przyprowadzili”, są wysoce nie na miejscu. Na pewno nie mówią nic o szacunku jednego człowieka do drugiego i nie mówią nic o miłości bliźniego do bliźniego. A większość z komentujących jest pewnie ochrzczona, chodzi co niedzielę do kościoła, łamie się opłatkiem w ciepłych, sytych, bogatych domach i tak naprawdę pokazuje, że ma w nosie ubogich i potrzebujących, którzy umierają z głodu lub zimna. Cieszę się, że Barbara Musiał zorganizowała taką zbiórkę, my całym zespołem ją wspieramy! I zapraszamy wszystkich!
Pierwsze dary już trafiły do konińskiej biblioteki.
