Portal Przegląd Koniński to wiadomości lokalne z Konina i okolic. Konin, Słupca, Koło i Turek.
Niezwykle dużą część całej odpadowej masy stanowią bioodpady. Dzisiaj będzie mowa przede wszystkim o bioodpadach wytwarzanych w naszych domach. Ta frakcja odpadów to nic innego jak resztki żywności pochodzenia roślinnego, ale również rośliny z ogrodów, balkonów, które ulegają naturalnemu rozkładowi. Pewnie wszyscy już wiemy, że wrzucamy je do brązowych pojemników luzem, ewentualnie w papierowych workach (nie w reklamówkach lub w innych opakowaniach). Tylko w tej postaci ich dalsza droga może być bezpieczna dla naszego środowiska.
W naszym regionie, w Wielkopolsce Wschodniej wszystkie odpady BIO z gospodarstw domowych trafiają na tzw. instalację kompostowni pryzmowej przy Miejskim Zakładzie Gospodarki Odpadami Komunalnymi – opowiada nam jego główny technolog gospodarki odpadami Szymon Kocioruba. – Tam po wyładowaniu tychże odpadów następuje przygotowanie tzw. wsadu. Polega ono na wstępnym doczyszczeniu, rozdrobnieniu, ujednoliceniu struktury. Dalej z tak przygotowanego wsadu formowane są już pryzmy, w których to przez okres 9-12 tygodni odbywa się proces kompostowania – mówi Szymon Kocioruba. – W tym czasie pryzmy są regularnie mechanicznie napowietrzane przez przerzucarkę do kompostu. Dojrzały kompost jest przesiewany przez grube sito (wielkość oczek 20 mm). Aby uzyskać kompost wyższej jakości ponownie przesiewamy go przez drobniejsze sito (oczkach wielkości 10 mm). Wytwarzany w Koninie kompost sprzedawany jest zarówno osobom prywatnym jak i firmom pod nazwą „Magno Hortis”. Jest to produkt o właściwościach nawozowych, który stanowi organiczny środek poprawiający właściwości gleby, posiadający decyzję Ministra Rolnictwa i Rozwoju Wsi Nr G-875/19 z dnia 3.09.2019 r. zezwalającą na wprowadzenie do obrotu organicznego środka poprawiającego właściwości gleby.
Na spotkaniu z Szymonem Kociorubą dowiadujemy się także, że w procesie kompostowania powstają również nieduże ilości odpadu tj.: kompostu, który nie odpowiada wymaganiom – są to nieprzekompostowane frakcje odpadów. Te z kolei wykorzystywane są do tworzenia pokrywy rekultywacyjnej na składowisku odpadów.
Najlepszym rozwiązaniem jest zagospodarowanie ich w miejscu wytwarzania. O tym rozmawiamy z dr Beatą Kowalską z Zakładu Mikrobiologii i Ryzosfery Instytutu Ogrodnictwa Państwowego Instytutu Badawczego w Skierniewicach.
– Dzisiaj trudno sobie wyobrazić ekologiczne życie bez kompostowania. To dlatego, że kompost jest najlepszym nawozem do ogrodu?
– To prawda. Kompost jest jednym z najlepszych nawozów używanych w rolnictwie i ogrodnictwie. Obok nawozów naturalnych jest głównym nawozem stosowanym w rolnictwie ekologicznym jako czynnik podtrzymania żyzności gleby. To kompletny nawóz wieloskładnikowy, który zawiera niezbędne do życia roślin makro- i mikroelementy. Stosowanie jego powoduje wzrost aktywności mikrobiologicznej gleby, rozwój mikroorganizmów wrogich dla wielu patogenów roślin (czynników, które wywołują choroby). Dlatego kompost poprawia zdrowotność tych roślin. Należy wiedzieć, że wprowadzony do gruntu podwyższa zawartość węgla organicznego w glebie, zwiększa się jej aktywność biologiczna i poprawia struktura. W piaszczystych podłożach kompost zwiększa zawartość wodną, w glebach ciężkich ułatwia z kolei przepływ wody i powietrza, a tym samym zmniejsza ich podatność na erozję. Gleba staje się lżejsza i pulchniejsza, co umożliwia głębsze ukorzenienie roślin. Nawożenie kompostem wzbogaca glebę o jej najważniejszy składnik – próchnicę. To ona właśnie m.in. rozluźnia glebę, zwiększa dostęp do niej powietrza.
– Aby jednak kompost, jego materia była cenna dla roślin, musimy przestrzegać pewnych zasad. Jak zatem tworzyć dobry kompost?
– Dobry kompost powinien mieć ciemny kolor i ziemisty zapach. Nie może być przesuszony, ani zbyt wilgotny (wilgotność na poziomie 50%). Powinien być materiałem jednorodnym, o jednolitym uziarnieniu. Kompost musi charakteryzować się niską zawartością metali ciężkich i toksycznych związków organicznych, małym stężeniem soli rozpuszczalnych, brakiem organizmów chorobotwórczych oraz nie powinien zawierać aktywnych nasion chwastów. Bardzo ważny jest także stopień przekompostowania odpadów oraz brak właściwości fitotoksycznych.
– To może teraz kilka praktycznych rad?
– Kompostownik zakładamy przy dodatnich temperaturach, między wiosną a jesienią. Umieszczamy go w miejscu zacienionym i osłoniętym od wiatru. Dolna, około 20-centymetrowa warstwa powinna się składać z grubszych, połamanych gałązek, aby ułatwić cyrkulację powietrza. Kolejną warstwę tworzymy z ziemi ogrodowej. Następne warstwy to odpadki, które przekładamy warstwami ziemi i drobnymi gałązkami. Masę kompostową należy systematycznie mieszać i zwilżać wodą. Po upływie około 10-12 miesięcy powstanie kompost, który można wykorzystać jako naturalny nawóz.
– Ważne jest także to, aby wiedzieć co można, a czego nie wolno kompostować. Żelazną zasadą jest, aby do kompostu nie wrzucać odpadów pochodzenia zwierzęcego.
– Odpady odpowiednie do kompostowania to ścięta trawa, liście z drzew, ścięte gałęzie z drzew, krzewów i żywopłotów, zielone części warzyw liściastych, zwiędłe kwiaty cięte oraz kwiaty doniczkowe, pozostałości roślinne po zbiorach, obierki z ziemniaków, owoców i warzyw, trociny, wióry i inne ścinki drewniane, odpady z kory, chwasty, słoma, siano.
– Kiedy mamy już w pełni przerobiony, dobry kompost, jak możemy z niego korzystać?
– Może być wykorzystywany pod uprawy roślin ozdobnych, warzyw, trawników, na terenach zielonych do rekultywacji gleb zdegradowanych. Ten jeszcze nieprzerobiony taki zaledwie kilkumiesięczny można także wykorzystać jako ściółkę. Używając kompostu, poprawiamy właściwości fizykochemiczne i biologiczne gleby, wzbogacając ją w ten sposób w składniki pokarmowe. Na glebach lekkich po systematycznym nawożeniu można zwiększyć pojemność sorpcyjną gleb, a na cięższych poprawić ich strukturę. Można go stosować bez ograniczeń. Jest nawozem lekkim i wolnodziałającym, ale jeszcze raz pragnę podkreślić: nawozem niezwykle dla roślin cennym, z którego korzystamy głównie wiosną lub jesienią.
– Dziękuję za rozmowę.
