W ramach naszej witryny stosujemy pliki cookies w celu świadczenia Państwu usług na najwyższym poziomie, w tym w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb. Korzystanie z witryny bez zmiany ustawień dotyczących cookies oznacza, że będą one zamieszczane w Państwa urządzeniu końcowym. Szczegółowe informacje znajdują się w POLITYCE PRYWATNOŚCI I WYKORZYSTYWANIA PLIKÓW COOKIES. X
Browar od 4 stycznia 24

Artykuły

Często choroba jest rozpoznawana przypadkowo

2021-10-16 00:01
Często choroba jest rozpoznawana przypadkowo

Migotanie przedsionków jest najczęstszą arytmią serca, która dotyczy aż 400 tysięcy osób w Polsce. O tym, jakie niesie ze sobą zagrożenia? W jaki sposób diagnozuje się chorobę? Jakich pacjentów najczęściej dotyka i na czym polega leczenie? O odpowiedzi na te pytania poprosiliśmy specjalistę kardiologa Sławomira Kępskiego, kierownika Oddziału Kardiologicznego w konińskim szpitalu.

– Panie doktorze, na czym polega migotanie przedsionków?

– Migotanie lub trzepotanie przedsionków wywołane jest chaotycznymi impulsami elektrycznymi generowanymi w przedsionkach i powoduje całkowitą niemiarowość serca. Częstość występowania choroby zmienia się wraz z wiekiem i jest również uzależniona od płci. Obecne migotanie przedsionków diagnozuje się u około 4 procent osób w wieku 60-70 lat oraz u 10-17 procent w wieku 80 lat i starszych. Znacznie częściej występuje u mężczyzn.

– Jakie zagrożenia niesie ze sobą migotanie przedsionków?

– Krew zalega w nieprawidłowo kurczących się przedsionkach, a to powoduje tworzenie się skrzeplin krwi, szczególnie u osób w starszym wieku. Skrzepliny te mogą się odrywać i przedostawać wraz z wypompowaną krwią do mózgu, powodując udar niedokrwienny mózgu, przejściowe epizody niedokrwienne mózgu oraz zatory obwodowe, dotyczące głównie tętnic kończyn dolnych, rzadziej tętnic krezkowych i kończyn górnych. Ryzyko udaru mózgu jest pięciokrotnie wyższe u osób z migotaniem przedsionków niż u pozostałych pacjentów. Udar mózgu rozwija się aż u 35 procent osób z migotaniem przedsionków. Schorzenie powoduje, że serce pracuje niemiarowo, zazwyczaj szybko, nie pompuje dostatecznej ilości krwi, spada wyrzut krwi z serca, organizm nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu, serce musi pracować jeszcze bardziej intensywnie, aby uzupełnić te braki. Jeśli migotanie przedsionków nie zostanie w porę zdiagnozowane, będzie prowadzić do niewydolności serca. Migotanie przedsionków prowadzi także do zaburzeń funkcji poznawczych i szybszego otępienia na skutek występowania niemego niedokrwienia mózgu. Jest przyczyną częstych, powtarzających się hospitalizacji.

– Jakie są czynniki zwiększające ryzyko schorzenia?

– Najważniejsze to: nadciśnienie tętnicze, choroba niedokrwienna serca, zawał serca, nabyte i wrodzone wady zastawkowe serca, niewydolność serca, kardiomiopatie, cukrzyca, nadwaga i otyłość, nadczynność tarczycy, ostre infekcje, obturacyjny bezdech śródsenny, przewlekła choroba nerek, zaburzenia elektrolitowe, rak płuca, używki (papierosy, alkohol, narkotyki).

– Czy migotanie przedsionków zawsze daje objawy? Jeśli tak to jakie?

– Na pewno powinno nas zaniepokoić uczucie kołatania serca, częste szybkie bicie serca, zmęczenie, duszność, krótki oddech, zawroty głowy, ból w klatce piersiowej, nierówne tętno. Niestety, u części chorych nie występują żadne objawy choroby i jest ona rozpoznawana przypadkowo podczas wykonywania EKG lub EKG metodą Holtera.

– Na czym polega leczenie migotania przedsionków?

– Składa się ze zintegrowanych trzech ścieżek „ABC”. A – leczenie przeciwkrzepliwe celem zapobiegania udarowi mózgu jest główną strategią leczenia. Po ocenie ryzyka udaru mózgu oraz ryzyka krwawienia stosuje się leczenie przeciwkrzepliwe – można zastosować starsze leki tzw.: antagoniści witaminy K (Acenocumarol, czy Warfin), wymagające dość uciążliwej kontroli wskaźnika INR oraz antykoagulanty nowszej generacji (NOAC) niewymagające monitorowanie krzepliwości krwi, które aktualnie są preferowanymi lekami przeciwkrzepliwymi. B – to kontrola objawów migotania przedsionków obejmująca zarówno monitorowanie częstotliwości rytmu serca za pomocą leków (pozwala zapobiec zbyt szybkiemu biciu serca, ale nie powstrzymuje migotania przedsionków), kontrola rytmu serca za pomocą różnych leków antyarytmicznych, kardiowersji elektrycznej, czy terapii interwencyjnych (ablacja RF, krioablacja) – polega na przywróceniu i utrzymaniu prawidłowego rytmu serca. C – to wykrywanie i leczenie czynników ryzyka sercowo-naczyniowego i chorób współistniejących. Etap ten polega na modyfikacji niezdrowego stylu życia i leczeniu chorób współistniejących, takich jak: redukcja wagi ciała, kontrola ciśnienia tętniczego, unikanie alkoholu, zaprzestanie palenia papierosów, aktywność fizyczna, z wyjątkiem nadmiernych ćwiczeń wytrzymałościowych (które mogą sprzyjać migotaniu przedsionków), leczeniu obturacyjnego bezdechu śródsennego, optymalnym leczeniu niewydolności serca, cukrzycy, choroby niedokrwiennej serca, nadciśnienia tętniczego. Dopiero zintegrowana strategia „ABC” daje najlepsze rezultaty w zapobieganiu i leczeniu migotania przedsionków. Chciałbym podkreślić i jeszcze raz poinformować na łamach „Przeglądu Konińskiego”, że od ponad roku w konińskim szpitalu wykonywane są zabiegi ablacji RF różnych zaburzeń rytmu, w tym migotania przedsionków. Głównym operatorem jest dr Adrian Gwizdała z Kliniki Kardiologii w Poznaniu. Do zabiegu ablacji RF kwalifikuje lekarz kardiolog, skierowania są przyjmowane w sekretariacie Oddziału Kardiologii WSZ w Koninie.

– Dziękuję za rozmowę.



Śledź nas na